Het Bonhoeffer College is een interconfessionele scholengemeenschap die alle vormen van voortgezet onderwijs aanbiedt. De school is gevestigd op zeven locaties in Enschede. Op zes locaties is monumentale kunst aangetroffen; vooral de locatie Van der Waalslaan is rijk voorzien. In totaal beschikt het Bonhoeffer College over 26 kunstwerken.
56 cm x 20 cm; de sokkel meet 10 cm x 15 cm x 10 cm
Plaats :
Op een muur van de eerste verdieping
Kunstenaar :
Jac Maris
Datering :
Onbekend
Geschiedenis: Is de sculptuur soms een geschenk van Maris aan de school geweest? Maris heeft immers twee opdrachten (fontein in vijver en de sculptuur "Manifestatie") verworven bij de bouw van de school. De sculptuur heeft oorspronkelijk zonder sokkel in de directiekamer gestaan. Het is niet bekend wanneer en waarom het beeld een andere plaats gegeven is.
Bijzonderheden: Het beeldje toont aan de ene zijde een mannenfiguur en aan de andere een vrouwenfiguur; aan de flanken is de figuur omgeven door iets als bladeren, die gezien kunnen worden als behorend tot de "vrucht" die de figuur is. De sculptuur is onderaan gesigneerd met "Jac Maris".
Jac Maris Walter Jacques Maris (Maagdenburg 1900 - Nijmegen 1996) was de zoon van Jacob Maris, de oudste van de drie gebroeders Maris van de Haagse School. Hij studeerde in Kleef, Düsseldorf, München, Londen en Parijs en aan de academie van Arnhem. Tot 1924 verbleef hij in Wenen om zich daarna in Nijmegen te vestigen. Vanaf 1969 woonde en werkte hij in Heumen bij Nijmegen. Maris was beeldhouwer en tekenaar; hij werkte onder andere met brons, steen, majolica en terracotta. Maris, in de jaren dertig katholiek geworden, heeft veel religieuze kunst gemaakt. Zijn goede relatie met de geestelijkheid, vooral de Dominicanen maar ook de Karmelieten, heeft daartoe zeker bijgedragen. Vooral in kerken en klooster in en om Nijmegen is veel werk van hem te vinden. Hij maakte bijvoorbeeld werk voor het (voormalige) klooster Albertinum van de Dominicanen in Nijmegen en de monumentale kruiswegstaties (reliëfs van geglazuurde baksteen) op de Kapelberg in Bergharen. Maris heeft ook de kruiswegstaties gemaakt in het processiepark van Bonifatius te Dokkum, dat mede door toedoen van Titus Brandsma al voor de Tweede Wereldoorlog is aangelegd. Onderbroken door de oorlog voltooide Maris deze creatie eerst in 1949. (Sinds juni 2004 staat in dit park een in brons gegoten monument voor Titus Brandsma, gemaakt door de Friese beeldhouwster Natasja Bennink in opdracht van het bisdom Groningen. Zie het mooie boekje (met DVD) Theo van Egeraat (red.), Bezielde klei. Inspiraties in woord en beeld rond het ontstaan van een monument voor Titus Brandsma door Natasja Bennink. Uitg. theOart, Groningen, 2004. ISBN 90-809050-1- 1). Over Maris bestaat (nog) geen monografie, maar in Heumen (Looistraat 57) is het atelier waar hij zo'n zeventig jaar gewerkt heeft, heringericht tot het Jac Maris Museum. Aldaar is veel documentatie te vinden, vooral uit latere jaren, als mede een groot aantal sculpturen, keramische plastieken en een selectie van (intussen gerestaureerde) tekeningen uit zijn nalatenschap.
Geschiedenis: Het werk is aangekocht en geplaatst in het kader van de percentageregeling bij de opening van de school in 1967.
Bijzonderheden: De sculptuur is rechts onder gesigneerd met "Jac Maris". Maris creëerde een tiental jongens en meisjes onder het motto: de jeugd manifesteert zich. Aldus een vermoedelijk aan de kunstenaar zelf ontleende toelichting in Ricus Hertsenberg en Ton Linssen, Stadsbeelden Enschede, Enschede 1978.
Jac Maris Walter Jacques Maris (Maagdenburg 1900 - Nijmegen 1996) was de zoon van Jacob Maris, de oudste van de drie gebroeders Maris van de Haagse School. Hij studeerde in Kleef, Düsseldorf, München, Londen en Parijs en aan de academie van Arnhem. Tot 1924 verbleef hij in Wenen om zich daarna in Nijmegen te vestigen. Vanaf 1969 woonde en werkte hij in Heumen bij Nijmegen. Maris was beeldhouwer en tekenaar; hij werkte onder andere met brons, steen, majolica en terracotta. Maris, in de jaren dertig katholiek geworden, heeft veel religieuze kunst gemaakt. Zijn goede relatie met de geestelijkheid, vooral de Dominicanen maar ook de Karmelieten, heeft daartoe zeker bijgedragen. Vooral in kerken en klooster in en om Nijmegen is veel werk van hem te vinden. Hij maakte bijvoorbeeld werk voor het (voormalige) klooster Albertinum van de Dominicanen in Nijmegen en de monumentale kruiswegstaties (reliëfs van geglazuurde baksteen) op de Kapelberg in Bergharen. Maris heeft ook de kruiswegstaties gemaakt in het processiepark van Bonifatius te Dokkum, dat mede door toedoen van Titus Brandsma al voor de Tweede Wereldoorlog is aangelegd. Onderbroken door de oorlog voltooide Maris deze creatie eerst in 1949. (Sinds juni 2004 staat in dit park een in brons gegoten monument voor Titus Brandsma, gemaakt door de Friese beeldhouwster Natasja Bennink in opdracht van het bisdom Groningen. Zie het mooie boekje (met DVD) Theo van Egeraat (red.), Bezielde klei. Inspiraties in woord en beeld rond het ontstaan van een monument voor Titus Brandsma door Natasja Bennink. Uitg. theOart, Groningen, 2004. ISBN 90-809050-1- 1). Over Maris bestaat (nog) geen monografie, maar in Heumen (Looistraat 57) is het atelier waar hij zo'n zeventig jaar gewerkt heeft, heringericht tot het Jac Maris Museum. Aldaar is veel documentatie te vinden, vooral uit latere jaren, als mede een groot aantal sculpturen, keramische plastieken en een selectie van (intussen gerestaureerde) tekeningen uit zijn nalatenschap.
Natuursteen waarin ondiepe ribbels en gleuven zijn aangebracht
Afmeting :
260 cm x 260 cm
Plaats :
Op de binnenplaats van de school
Kunstenaar :
Jac Maris
Datering :
1967
Geschiedenis: Het kunstwerk is een geschenk van de architecten, H. Michon en Hendriks te Enschede, en de aannemer Scholten en Hofsté te Enschede bij gelegenheid van de opening van het schoolgebouw in 1967.
Bijzonderheden: De fontein is oorspronkelijk geplaatst in een vijver van 1000 cm x 1000 cm; op de binnenplaats staan verder zes zitblokken van 50 cm x 100 cm x 100 cm en een langwerpig zitblok van 50 cm x 1000 cm x 100 cm, die evenwijdig aan de vijver staat. Deze tuininrichting is ontworpen door tuinarchitect G.R. Hollema te Rolde. Omdat de leerlingen de vijver vervuilden heeft men die, waarschijnlijk al in het begin van de jaren zeventig, veranderd in een binnentuin waarin de fontein schuil gaat. De foto hierboven toont de fontein in oorspronkelijke staat; onder 'Meer foto's' is de sculptuur in zijn huidige toestand te zien.
Jac Maris Walter Jacques Maris (Maagdenburg 1900 - Nijmegen 1996) was de zoon van Jacob Maris, de oudste van de drie gebroeders Maris van de Haagse School. Hij studeerde in Kleef, Düsseldorf, München, Londen en Parijs en aan de academie van Arnhem. Tot 1924 verbleef hij in Wenen om zich daarna in Nijmegen te vestigen. Vanaf 1969 woonde en werkte hij in Heumen bij Nijmegen. Maris was beeldhouwer en tekenaar; hij werkte onder andere met brons, steen, majolica en terracotta. Maris, in de jaren dertig katholiek geworden, heeft veel religieuze kunst gemaakt. Zijn goede relatie met de geestelijkheid, vooral de Dominicanen maar ook de Karmelieten, heeft daartoe zeker bijgedragen. Vooral in kerken en klooster in en om Nijmegen is veel werk van hem te vinden. Hij maakte bijvoorbeeld werk voor het (voormalige) klooster Albertinum van de Dominicanen in Nijmegen en de monumentale kruiswegstaties (reliëfs van geglazuurde baksteen) op de Kapelberg in Bergharen. Maris heeft ook de kruiswegstaties gemaakt in het processiepark van Bonifatius te Dokkum, dat mede door toedoen van Titus Brandsma al voor de Tweede Wereldoorlog is aangelegd. Onderbroken door de oorlog voltooide Maris deze creatie eerst in 1949. (Sinds juni 2004 staat in dit park een in brons gegoten monument voor Titus Brandsma, gemaakt door de Friese beeldhouwster Natasja Bennink in opdracht van het bisdom Groningen. Zie het mooie boekje (met DVD) Theo van Egeraat (red.), Bezielde klei. Inspiraties in woord en beeld rond het ontstaan van een monument voor Titus Brandsma door Natasja Bennink. Uitg. theOart, Groningen, 2004. ISBN 90-809050-1- 1). Over Maris bestaat (nog) geen monografie, maar in Heumen (Looistraat 57) is het atelier waar hij zo'n zeventig jaar gewerkt heeft, heringericht tot het Jac Maris Museum. Aldaar is veel documentatie te vinden, vooral uit latere jaren, als mede een groot aantal sculpturen, keramische plastieken en een selectie van (intussen gerestaureerde) tekeningen uit zijn nalatenschap.
Geschiedenis: Gemaakt in het kader van de percentageregeling bij de bouw van de school.
Bijzonderheden: Het werk, dat bestaat uit bewerkt schroot van allerlei vorm en formaat, is op basis van een schets van de kunstenaar en onder diens supervisie gelast door leerlingen van de afdeling metaalbewerking in ongeveer zes weken. De sculptuur staat afgebeeld onder nummer 865 in Pieter A. Scheen, Lexicon Nederlandse beeldende kunstenaars. Herziene uitgave. Den Haag, 1981.
Hans Morselt Hans Morselt (Enschede 1929) heeft zijn opleiding "monumentaal kunstenaar" genoten aan de Academie Kunst en Oefening te Arnhem en aan de AKI in Enschede in de jaren vijftig van de vorige eeuw. Hij heeft o.a. les gehad van Johan Haanstra.In het begin van zijn loopbaan, dwz van 1956 tot 1965 is hij tekenleraar geweest aan resp. het toenmalige Geert Groote College te Deventer, aan het Marianum te Groenlo, aan De Grundel in Hengelo en aan een sociale academie. In 1962 heeft hij de Gerard ter Borchprijs van de provincie Overijssel verworven. Hans Morselt heeft bij voorkeur gewerkt in glas: glas in beton, glas in lood en glas appliqué; nu deze kunstvormen weer meer in zwang zijn, heeft hij recent glasramen gemaakt voor het verpleeghuis Wiedenbroek in Haaksbergen, het Twents Psychiatrisch Ziekenhuis Helmerhoek in Enschede en het Aldi-distributiecentrum in Ommen. Hans Morselt heeft ook wandschilderingen, wandreliëfs, binnen- en buitenobjecten gemaakt, o.a. in 1977 stenen sculpturen voor de Volkshogeschool Het Witte Huis in Borne en in 1979 de qua vormtaal verwante grote staalsculptuur satz in Enschede). Bekend (en nagemaakt!) zijn zijn kijk-, klim en speelelementen waaronder een reeks van dierfiguren. Morselt maakt ook speelgoed voor het Montessorionderwijs. Door de aard van zijn, plaatsgebonden, werk heeft Hans Morselt weinig geëxposeerd; voor het laatst deed hij dat samen met Martin Stolk in 2000 in Slovenië.
Bimstenen die meer of minder dik met cement zijn bestreken; tussen deze hoge elementen zijn vlakke platen van gegoten mozaïekglas in felle kleuren rood, geel en blauw aangebracht
Afmeting :
375 cm x 750 cm
Plaats :
In de hal van de school
Kunstenaar :
Hans Morselt
Datering :
1966
Geschiedenis: In het kader van de percentageregeling bij de bouw van de school.
Bijzonderheden: Het werk is rechts onder gesigneerd met "Hans Morselt 1966".
Hans Morselt Hans Morselt (Enschede 1929) heeft zijn opleiding "monumentaal kunstenaar" genoten aan de Academie Kunst en Oefening te Arnhem en aan de AKI in Enschede in de jaren vijftig van de vorige eeuw. Hij heeft o.a. les gehad van Johan Haanstra.In het begin van zijn loopbaan, dwz van 1956 tot 1965 is hij tekenleraar geweest aan resp. het toenmalige Geert Groote College te Deventer, aan het Marianum te Groenlo, aan De Grundel in Hengelo en aan een sociale academie. In 1962 heeft hij de Gerard ter Borchprijs van de provincie Overijssel verworven. Hans Morselt heeft bij voorkeur gewerkt in glas: glas in beton, glas in lood en glas appliqué; nu deze kunstvormen weer meer in zwang zijn, heeft hij recent glasramen gemaakt voor het verpleeghuis Wiedenbroek in Haaksbergen, het Twents Psychiatrisch Ziekenhuis Helmerhoek in Enschede en het Aldi-distributiecentrum in Ommen. Hans Morselt heeft ook wandschilderingen, wandreliëfs, binnen- en buitenobjecten gemaakt, o.a. in 1977 stenen sculpturen voor de Volkshogeschool Het Witte Huis in Borne en in 1979 de qua vormtaal verwante grote staalsculptuur satz in Enschede). Bekend (en nagemaakt!) zijn zijn kijk-, klim en speelelementen waaronder een reeks van dierfiguren. Morselt maakt ook speelgoed voor het Montessorionderwijs. Door de aard van zijn, plaatsgebonden, werk heeft Hans Morselt weinig geëxposeerd; voor het laatst deed hij dat samen met Martin Stolk in 2000 in Slovenië.
Twee hand in hand hollende kinderen, een meisje en een jongen, op een sokkeltje.
Techniek/materiaal :
Massief brons
Afmeting :
42 cm x 25 cm (de sculptuur heeft zelf een sokkeltje van 12 cm x 4 cm x 4cm); het beeldje staat op een stalen, in de muur verankerde sokkel van 134 cm x 15 cm x 15 cm
Plaats :
In de hal
Kunstenaar :
Cees Willemsen
Datering :
1989
Geschiedenis: De eerste aanzet tot verfraaiing van het nieuwe schoolgebouw aan de Lijsterstraat dateert van 1983, het jaar van de opening; de documentatie in het "Jubileumboek het Steenriet 1978 - 1998" maakt niet duidelijk waardoor de sculptuur pas in 1989 gereed en op zijn plaats is gekomen.
Bijzonderheden: Het standbeen van de jongensfiguur is onderaan afgebroken bij de schoen.
Cees Willemsen Cees Willemsen (Enschede 1952) heeft zijn opleiding tot beeldhouwer genoten aan de Rijksacademie in Amsterdam van 1970 tot 1976, waar vooral Eric Claus veel voor hem betekend heeft. Daarna heeft hij nog zo'n twee jaar gewerkt met en geleerd van Hubert van Lidth in Edam. Daarna is hij teruggekeerd naar Enschede. Cees Willemsen heeft niet veel geëxposeerd; hij heeft wel veel in opdracht gewerkt, ook voor zijn eigen gemeente Enschede, dat in het centrum door drie beelden van hem gesierd wordt (De straatmuzikant 1979, Vergankelijkheid 1988, Samenspraak 1992)
Geschiedenis: De sculptuur is een geschenk van het personeel bij de opening van de school in 1960
Bijzonderheden: De leraren hadden als suggestie voor het cadeau aan een leerling met schooltas gedacht, maar de kunstenares had tevens een alternatief ontworpen dat de leraren bij eerste kennismaking ook zelf meteen prefereerden; Marie Eitink heeft een venster met een oog en daarin een oorschelp gecomponeerd, vanuit de gedachte dat de leerlingen door hun kennismaking met de wetenschap een bredere kijk op de wereld krijgen. Aldus samengevat de toelichting van de kunstenares in Ricus Hertsenberg en Ton Linssen, "Stadsbeelden Enschede" Enschede, 1978.
Marie Eitink Marie Eitink (geboren in 1925 te Enschede) studeerde van 1945 tot 1951 beeldhouwen aan de Rijksacademie van Beeldende Kunsten in Amsterdam bij V.P.S. Esser. In 1949 kreeg ze een studiebeurs van het Centre de Science International om in Parijs te studeren bij o.a. de beeldhouwers Jean Arp en Brancusi. In 1952 vestigde zij zich als beeldhouwer in Enschede, waar ze twee jaar later is gehuwd met de beeldhouwer J.J.J.M van Eijl. Marie Eitink heeft zich op velerlei terrein ontplooid: van klassieke beelden in diverse soorten steen tot projecten van ruimtelijke vormgeving in relatie met architectuur. Ze kreeg veel opdrachten van diverse particulieren, instellingen en gemeenten; vooral in Enschede bepaalt haar werk het aanzien van menige plek in de stad, maar ook in andere Overijsselse plaatsen en in Amsterdam, Leiden, Wageningen, Dronten is zij vertegenwoordigd. Aan haar lijst van exposities wordt in 2005 een overzichtstentoonstelling in het Palthehuis in Oldenzaal toegevoegd.
Drie zuilen, enigszins uit het lood op het basement geplaatst dus naar boven divergerend; de zuilen hebben op van elkaar verschillende hoogten inkepingen
Techniek/materiaal :
Gegoten uit een mengsel van maasgrind, zilverzand en wit cement
Afmeting :
250 cm x 35 cm x 28 cm; 320 cm x 35cm x 28 cm; 380 cm x 35 cm x 28 cm
Plaats :
In de tuin, aan de kant van de Tegelerweg
Kunstenaar :
Marie Eitink
Datering :
1981
Geschiedenis: Gemaakt in het kader van de percentageregeling bij de uitbreiding van de school (OV1 - aula) in 1981. De zuilen waren oorspronkelijk het middelpunt van een toen ook aangelegde zitkuil; deze is bij een verdere uitbouw van de school in 1994 teloorgegaan. De zuilen zijn toen verplaatst naar hun huidige plek.
Bijzonderheden: De kunstenares heeft in een interview dat is afgedrukt in de schoolkrant "Komkommertje" van 1981, een toelichting* gegeven.
*Toelichting "Een kunstzinnig element is heel belangrijk op zo'n school, zodat je de kinderen eraan herinnert dat er nog iets anders is dan gewoon. Die zuilen zijn eigenlijk hele gekke dingen: ze staan scheef, ze zijn rechthoekig, er zitten inkepingen in, dat is maar éénmalig zoiets, dat vind je op de hele wereld niet nog een keer, dat is alleen voor die ene ruimte gemaakt. (..) die zuilen (..) zijn 't symbool van de drie leerfasen: Brugklassers, de kinderen die van de lagere school afkomen, zijn 't jongste, de kleinste zuil, vond ik leuk om door twee kerven te laten zien; de middenklassers vond ik leuk om door horizontale en vertikale kerven te laten zien, want dan beslis je of je op school blijft, of eraf gaat, of je hard werkt, of er helemaal niks aan doet, dat lijkt mij een heel aparte periode; de hoogste klassen zijn de jongens en meisjes die gebleven zijn, die hebben nu hun studie gehad en zo een basis. Ze zijn rijp voor de maatschappij en ik heb hen uitgedrukt door de grootste zuil: die zuil betekent 't eindpunt van de school."
Marie Eitink Marie Eitink (geboren in 1925 te Enschede) studeerde van 1945 tot 1951 beeldhouwen aan de Rijksacademie van Beeldende Kunsten in Amsterdam bij V.P.S. Esser. In 1949 kreeg ze een studiebeurs van het Centre de Science International om in Parijs te studeren bij o.a. de beeldhouwers Jean Arp en Brancusi. In 1952 vestigde zij zich als beeldhouwer in Enschede, waar ze twee jaar later is gehuwd met de beeldhouwer J.J.J.M van Eijl. Marie Eitink heeft zich op velerlei terrein ontplooid: van klassieke beelden in diverse soorten steen tot projecten van ruimtelijke vormgeving in relatie met architectuur. Ze kreeg veel opdrachten van diverse particulieren, instellingen en gemeenten; vooral in Enschede bepaalt haar werk het aanzien van menige plek in de stad, maar ook in andere Overijsselse plaatsen en in Amsterdam, Leiden, Wageningen, Dronten is zij vertegenwoordigd. Aan haar lijst van exposities wordt in 2005 een overzichtstentoonstelling in het Palthehuis in Oldenzaal toegevoegd.
Geschiedenis: Vervaardigd en geplaatst bij de bouw van de school in het kader van de percentageregeling
Elly Meijer Elly ( Elly Jacoba) Meijer (Hengelo 1936) studeerde aan de AKI te Enschede, onder anderen bij Johan Haanstra. In 1960 studeerde zij cum laude af in de vakken vrij schilderen en monumentale kunst. Zij woonde en werkte in Twente tot 1961, het jaar van haar verhuizing naar Baarn. Intussen is zij in Twente (Tubbergen) teruggekeerd. Elly Meijer beoefende veel genres, vooral "monumentale", zoals mozaïeken, sgrafitto's, en muurschilderingen. Scheen's Lexicon spreekt over haar vroege werken (een mozaïek rond de deuren van de intussen afgebroken HTS in Enschede; drie mozaïeken op een speelplaats van een basisschool te Markelo; liefst 60 m2 mozaïek in het postkantoor van Almelo met een sgraffito in de hal) als "voortreffelijke mozaïeken". Geen wonder dat zij tot 1982, het jaar waarin zij haar werk beëindigde, veel opdrachten gekregen en uitgevoerd heeft. Veel van dit werk is te vinden in en rond Baarn (bij voorbeeld een mozaïek tabernakel en altaarkruis voor een kerk te Baarn; tien sgraffito's van elk twee meter hoog aan de voorgevel van een kerk te Baarn; het wapen van Baarn aan de voorgevel van het gemeentehuis) en in Twente (bijvoorbeeld sgraffito's van negen bij drie meter aan de St. Martinuskerk te Losser alsmede een mozaïek tabernakel en een altaarkruis in mozaïek; een mozaïek aan de school voor Speciaal Onderwijs "t'Iemenschoer" te Hengelo; een monumentaal sgraffito voor de H.Geest-kerk te Enschede).
Scholing betekent ontwikkeling van de aarde en van de ruimte
Techniek/materiaal :
Glas appliqué; de elf ramen zijn gevat in veel grotere ramen van kleurloos glas
Afmeting :
De ramen zijn van ongelijk formaat: twee van 70 cm x 120 cm; een van 60 cm x 12o cm; zes van 50 cm x 120 cm; twee van 40 cm x 120 cm
Plaats :
In het trappenhuis voor in het gebouw
Kunstenaar :
Lambert Simon
Datering :
1960
Geschiedenis: Gemaakt en geplaatst in het kader van percentageregeling.
Bijzonderheden: Van onder naar boven in het trappenhuis verbeelden de ramen het volgende: jagers - landbouwers - Kaïn en Abel (het conflict tussen jagers en landbouwers) - Prometheus (de techniek) - de toren van Babel (de stad) - de reis der Drie Koningen (astronomie) - school van Athene en Rome - Galileï - Columbus - Christus als leraar in de tempel - ruimtevaart. Een ontwerpschets (krijt, waterverf en inkt op papier; 63 cm x 43 cm), waaraan de bovenstaande gegevens zijn ontleend, hangt onder aan de trap ingelijst.
Lambert Simon Lambert (Joannes Baptist) Simon (Den Helder 1909 - Nieuwegein 1987) was een autodidact. Hij maakte muurschilderingen, glas in lood ramen en keramiek en was bovendien vrij schilder. Voor zijn ramen maakte hij gebruik van verschillende technieken (brandschilderen, etsen, glas appliqué) naar gelang het type gebouw waarvoor de ramen bestemd waren. Simon heeft veel werk gemaakt voor kerken en scholen, het meest in het zuiden van het land. Aanvankelijk werkte hij in een heel schilderachtige stijl, maar zijn stijl werd steeds abstracter.
De schepping, van schelpdier tot de mens, van zee tot in de lucht
Techniek/materiaal :
Schildering op bakstenen
Afmeting :
670 cm x 250 cm
Plaats :
In de hal links van de hoofdingang
Kunstenaar :
Lambert Simon
Datering :
1961
Geschiedenis: Gemaakt met rijkssubsidie bij de bouw van de school.
Lambert Simon Lambert (Joannes Baptist) Simon (Den Helder 1909 - Nieuwegein 1987) was een autodidact. Hij maakte muurschilderingen, glas in lood ramen en keramiek en was bovendien vrij schilder. Voor zijn ramen maakte hij gebruik van verschillende technieken (brandschilderen, etsen, glas appliqué) naar gelang het type gebouw waarvoor de ramen bestemd waren. Simon heeft veel werk gemaakt voor kerken en scholen, het meest in het zuiden van het land. Aanvankelijk werkte hij in een heel schilderachtige stijl, maar zijn stijl werd steeds abstracter.
In de muur tussen trapopgang en zijgang; op drie etages
Kunstenaar :
Hans Morselt
Datering :
1960
Geschiedenis: Gemaakt en geplaatst in het kader van de percentageregeling bij de bouw van de school.
Bijzonderheden: Het onderste raam is na beschadiging aan één zijde versterkt met bespannen matglas; het bovenste raam is beschadigd.
Hans Morselt Hans Morselt (Enschede 1929) heeft zijn opleiding "monumentaal kunstenaar" genoten aan de Academie Kunst en Oefening te Arnhem en aan de AKI in Enschede in de jaren vijftig van de vorige eeuw. Hij heeft o.a. les gehad van Johan Haanstra.In het begin van zijn loopbaan, dwz van 1956 tot 1965 is hij tekenleraar geweest aan resp. het toenmalige Geert Groote College te Deventer, aan het Marianum te Groenlo, aan De Grundel in Hengelo en aan een sociale academie. In 1962 heeft hij de Gerard ter Borchprijs van de provincie Overijssel verworven. Hans Morselt heeft bij voorkeur gewerkt in glas: glas in beton, glas in lood en glas appliqué; nu deze kunstvormen weer meer in zwang zijn, heeft hij recent glasramen gemaakt voor het verpleeghuis Wiedenbroek in Haaksbergen, het Twents Psychiatrisch Ziekenhuis Helmerhoek in Enschede en het Aldi-distributiecentrum in Ommen. Hans Morselt heeft ook wandschilderingen, wandreliëfs, binnen- en buitenobjecten gemaakt, o.a. in 1977 stenen sculpturen voor de Volkshogeschool Het Witte Huis in Borne en in 1979 de qua vormtaal verwante grote staalsculptuur satz in Enschede). Bekend (en nagemaakt!) zijn zijn kijk-, klim en speelelementen waaronder een reeks van dierfiguren. Morselt maakt ook speelgoed voor het Montessorionderwijs. Door de aard van zijn, plaatsgebonden, werk heeft Hans Morselt weinig geëxposeerd; voor het laatst deed hij dat samen met Martin Stolk in 2000 in Slovenië.
De podiumkunsten, gepersonifieerd in dansers (een paar op de voorgrond en twee eenlingen op de achtergrond), een fluitist en gitaarspeler in spotlight, een jongleur en een toneelspeler of goochelaar
Techniek/materiaal :
Schildering op bakstenen
Afmeting :
285 cm x 360 cm
Plaats :
In een gang op de eerste verdieping, tussen studiehuis en gymnastieklokaal
Kunstenaar :
Hans Morselt
Datering :
1960
Geschiedenis: Gemaakt en geplaatst in het kader van de percentageregeling bij de bouw van de school.
Bijzonderheden: Gesigneerd en gedateerd links onder "Hans Morselt 1960".
Hans Morselt Hans Morselt (Enschede 1929) heeft zijn opleiding "monumentaal kunstenaar" genoten aan de Academie Kunst en Oefening te Arnhem en aan de AKI in Enschede in de jaren vijftig van de vorige eeuw. Hij heeft o.a. les gehad van Johan Haanstra.In het begin van zijn loopbaan, dwz van 1956 tot 1965 is hij tekenleraar geweest aan resp. het toenmalige Geert Groote College te Deventer, aan het Marianum te Groenlo, aan De Grundel in Hengelo en aan een sociale academie. In 1962 heeft hij de Gerard ter Borchprijs van de provincie Overijssel verworven. Hans Morselt heeft bij voorkeur gewerkt in glas: glas in beton, glas in lood en glas appliqué; nu deze kunstvormen weer meer in zwang zijn, heeft hij recent glasramen gemaakt voor het verpleeghuis Wiedenbroek in Haaksbergen, het Twents Psychiatrisch Ziekenhuis Helmerhoek in Enschede en het Aldi-distributiecentrum in Ommen. Hans Morselt heeft ook wandschilderingen, wandreliëfs, binnen- en buitenobjecten gemaakt, o.a. in 1977 stenen sculpturen voor de Volkshogeschool Het Witte Huis in Borne en in 1979 de qua vormtaal verwante grote staalsculptuur satz in Enschede). Bekend (en nagemaakt!) zijn zijn kijk-, klim en speelelementen waaronder een reeks van dierfiguren. Morselt maakt ook speelgoed voor het Montessorionderwijs. Door de aard van zijn, plaatsgebonden, werk heeft Hans Morselt weinig geëxposeerd; voor het laatst deed hij dat samen met Martin Stolk in 2000 in Slovenië.
De jongen rechts aan het begin van de trapleuning, het meisje links; voor in de hal
Kunstenaar :
Mari Andriessen
Datering :
1960
Geschiedenis: Aangeboden door de ouders bij de opening van de school.
Bijzonderheden: Gesigneerd "MA '60" in de voet van beide beeldjes; de beeldjes zijn als nummer 59 opgenomen in de "Lijst van werken" in Louk Tilanus, De beeldhouwer Mari Andriessen. Weesp, 1984.
Mari Andriessen Andriessen (Haarlem 1897 - 1979) genoot zijn opleiding aan de School voor kunstnijverheid te Haarlem ( 1912 - 1916) en de Rijksacademie Amsterdam (1917 - 1923), waar Bronner, die zijn talent ook ontdekt had, een grote invloed op hem uitoefende. Voor de tweede wereldoorlog leefde hij vooral van opdrachten voor de katholieke kerk; zijn beelden uit die tijd zijn nogal traditioneel en weinig persoonlijk. In 1936 krijgt hij zijn eerste grote niet-kerkelijke opdracht: een Prudentia-beeld voor het te restaureren stadhuis van Bergen op Zoom, gevolgd door de opdracht voor een beeld van de rechtsgeleerde Johannes Voet voor het gebouw van de Hoge Raad en beelden voor het NS-station van Utrecht. De oorlogsjaren 1940 -1945 betekenen een keerpunt in het leven van Andriessen. Zij hebben hem emotioneel diep gegrepen, gekweld als hij werd door een gevoel van machteloosheid tegenover de bezetter, ondanks zijn actieve deelneming in het ondergrondse verzet. Na 1945 werd zijn leven beheerst door opdrachten voor oorlogsmonumenten, o.a. dat in Enschede en De Dokwerker in Amsterdam. Door deze beelden befaamd geworden kreeg hij vanaf 1950 tot 1979, behalve de oorlogsmonumenten, opdrachten voor ruim dertig beelden in de open lucht (o.a. het beeld van ir. Lely in Den Oever).Toch maakte hij ook nog veel portretten (de beste van zijn intimi) en veel kleine sculpturen.
Gestileerde vogels, planten of bomen, een grote zon en een ster
Techniek/materiaal :
Elementen van klei, bewerkt volgens engobetechniek, zijn ingemetseld in de muur
Afmeting :
220 cm x 480 cm
Plaats :
In de aula
Kunstenaar :
Jacques van Rhijn
Datering :
1962
Geschiedenis: Gemaakt en geplaatst in het kader van de percentageregeling bij de bouw van de school.
Jacques van Rhijn Jacques (Jacobus Antonius) van Rhijn (Venlo 1921) heeft aan de Rijksacademie te Amsterdam gestudeerd o.a. bij J. Bronner. Hij woonde en werkte eerst in Venlo, maar vanaf 1944 in Amsterdam. Hij heeft les gegeven aan de toenmalige Technische Hogeschool (nu Technische Universiteit) Delft en aan de Akademie van Industriële Vormgeving te Eindhoven. Hij heeft zich vooral toegelegd op de toegepaste beeldhouwkunst. Ondanks uitgebreid onderzoek is het niet gelukt om met Jacques van Rhijn of zijn familie in contact te komen en meer actuele data over hem te verkrijgen.
