Bijzonderheden:
De kunstenaar, die door de directeur van de Jan van Eijk Academie in Maastricht, Jos ter Horn, bij het schoolbestuur (in de persoon van de Tubbergse huisarts Eshuis) was aanbevolen, heeft de opdracht gekregen om thema's uit de wereldliteratuur te verbeelden. De concrete thema's* heeft hij zelf gekozen.
Toen later de buitenmuur waarin de ramen geplaatst waren binnenmuur werd, zijn de ramen eruit gesloopt en uiteindelijk op voorstel van de conciërge, de heer Lucas, in een andere gang geplaatst.

*Concrete thema's
De kunstenaar heeft naar eigen zeggen bij zijn keuze van de thema's gestreefd naar esthetische samenhang en zich overigens laten leiden door zijn persoonlijke affiniteit met oude epiek (verhalende kunst). Dat heeft geresulteerd in drie ramen die gewijd zijn aan de klassieke, aan Homerus toegeschreven, epen Ilias (over de Trojaanse oorlog) en Odyssee (over de zwerftocht van de Griekse held Odysseus terug naar huis na de Trojaanse oorlog) en drie ramen die aan Middelnederlandse epen van anonieme kunstenaars gewijd zijn.

Raam 1 Het paard van Troje
De godin Athene heeft Odysseus een list ingegeven waarmee de Grieken Troje kunnen innemen. De Grieken moeten een houten paard bouwen waarin soldaten kunnen schuilgaan. De Trojanen zullen het paard als oorlogsbuit in hun stad halen en daarmee de vijand in huis hebben. "Eindelijk, toen de stad in diepe rust lag, was het moment daar: Epeios opende het luik en langs de touwladder klommen de Grieken eruit." De list is klassiek geworden; denk bijvoorbeeld aan "het turfschip van Breda".
Een schipper die regelmatig het al negen jaar belegerde Breda van turf voorzag, stelde de stadhouder Prins Maurits voor om soldaten in het ruim van zijn schip de stad in te smokkelen. Ondanks veel tegenslag bij de uitvoering van de list kon het Bredase garnizoen in maart 1590 inderdaad overrompeld worden.
De dichter Joost van den Vondel maakte in zijn toneelstuk Gysbrecht van Aemstel (1637) de Amsterdamse versie van de ondergang van Troje en herinnerde daarbij ook aan de listige inname van Breda. Als het stuk begint ziet de (middeleeuwse) Gysbrecht dat de Kennemers en Waterlanders ("de Grieken") hun beleg van Amsterdam ("Troje") aan de vooravond van Kerstmis plotseling opgebroken hebben. Ze hebben een houten schip, het "Zeepaard", met brandstof achtergelaten. Het schip wordt triomfantelijk de stad binnengehaald; maar als de Amsterdammers zich opmaken om naar de kerk te gaan, klimt de verborgen vijand eruit en verovert Amsterdam in de kerstnacht.

Raam 2 De kykloop
Ondanks de protesten van anderen schreeuwde ik de reus toe: "Kykloop, als iemand je vraagt wie je blind heeft gemaakt, zeg dan dat het de stedenverwoester Odysseus is, de zoon van Laërtes die op Ithaka woont!" Toen bad de Kykloop tot zijn vader, de zeegod Poseidon: "Als ik werkelijk uw zoon ben en gij mijn vader, geef dan dat de stedenverwoester Odysseus nooit zijn huis terug mag zien." De Kykloop greep een rotsblok, slingerde het boven zijn hoofd en smeet het met kracht naar het schip..

Raam 3 De vrijermoord van Odysseus
Odysseus, na jaren terugkomend, ontdekt dat zijn huis bevolkt is met rivalen en neemt vermomd poolshoogte… Toen wierp Odysseus zijn lompen af en sprong naar de drempel met zijn boog en pijlenkoker. Hij richtte op Antinioös die niets vermoedend een gouden beker met wijn naar zijn mond bracht. De pijl raakte hem in de weke hals, hij viel op zij en een straal bloed spoot uit zijn neus. In zijn val stootte hij de tafel om en alle eten viel op de grond.

Raam 4. Karel en Elegast
In zijn slaap verschijnt aan Karel de Grote tot driemaal toe een engel die hem beveelt uit stelen te gaan. Karel gehoorzaamt en ontmoet in het nachtelijk bos een in het zwart geklede roofridder; na een door Karel gewonnen duel bekent de ridder dat hij de van het hof verbannen Elegast is. Karel doet zich ook voor als roofridder en beiden gaan naar de burcht van Eggheric. Elegast, Karels inbrekers vaardigheid niet vertrouwend, sluipt alleen naar binnen en hoort Eggheric aan zijn vrouw een voorgenomen aanslag op de keizer bekennen. Als zijn vrouw boos reageert, slaat hij haar een bloedneus; Elegast vangt onder het bed bloed op in zijn handschoen. Eenmaal weer buiten vertelt Elegast alles aan Karel die nu begrijpt waarom hij uit stelen gezonden is. Elegast wordt in zijn rechten hersteld en verslaat Eggheric in een tweegevecht dat als godsgericht gehouden wordt.

Raam 5 Het lied van heer Halewyn
Deze middeleeuwse volksballade heeft als thema het wijdverbreide Blauwbaard-motief: een man verleidt en vermoordt de vrouwen die zijn avances niet weerstaan. In dit geval lijkt een koningsdochter het slachtoffer te worden, maar als Halewyn haar wil onthoofden, raadt ze hem aan eerst zijn mooie kleding uit te doen zodat daarop geen bloed kan komen. Als Halewijn zijn kleren uitdoet, grijpt de prinses zijn zwaard en onthooft hem.

Raam 6 De vier Heemskinderen
Deze ridderroman (roman = verhaal in het Romaans, dus in de volkstaal en niet in het Latijn) vertelt de strijd tussen Karel de Grote en de vier Heemskinderen, zoons van Karels zuster en haar echtgenoot Haymijn van de Ardennen, een van zijn leenmannen. Met hulp van hun neef en tovenaar Malegrijs en vooral door de trouwe diensten van hun toverpaard, het ros Beyaert, dat hen alle vier tegelijk kan dragen, weten de gebroeders aan Karel te ontsnappen.

Bijzonderheden:
Een map met uitvoerige documentatie over de totstandkoming van de opdracht aan Marja van Elsberg bevindt zich in het archief van de locatiedirectie; daarin zit een beschrijving door de kunstenares van de idee die aan het werk ten grondslag ligt.

*Beschrijving Bewerkt en bekort komt de beschrijving op het volgende neer. Uit het kunstwerk moest reflectie spreken en het moest buiten (het schoolplein) verbinden met binnen (de school zelf). De Lummels bestaat nu uit drie groepen abstracte beelden, die resp. buiten, buiten èn binnen en binnen staan. Ter hoogte van het "hoofd"is in elk beeld een uitsparing gemaakt, waarin een glanzend brein zit. De leerling zal zich herkennen in de abstracte figuren. Buiten zijn de lummels groot en kan de leerling zich er klein bij voelen; binnen is de leerling groter en kan hij zich veilig voelen.In de andere richting kijkend zie je de lummels, dwz. de leerlingen, als het ware de school uit groeien. De reflectie wordt letterlijk nadruk gegeven door de beelden een slagschaduw te geven. Een kuiltje in de schaduw geeft de plek van het brein aan en kan gebruikt worden: als knikkerkuil, als asbak? Ook de beelden zelf kunnen gebruikt worden: als kapstok of om tegenaan te hangen.