Het Titus Brandsmacollege in Dordrecht maakte lange tijd deel uit van de Stichting Carmelcollege. Door sterke concurrerentie was de school genoodzaakt aansluiting te zoeken bij een schoolbestuur in Dordrecht. Sinds 1 augustus 2003 is het Titus Brandsma onderdeel van het Dordtse Stedelijk Dalton Lyceum. De locatie biedt havo en vmbo-t aan. In en rondom de locatie zijn drie monumentale kunstwerken te zien.
Inclusief sokkel 195 cm x 73, 5 cm; het beeld zelf meet 55 cm x 35 cm
Plaats :
Centraal in de hal van de school
Kunstenaar :
Jan Asjes van Dijk
Datering :
1985
Geschiedenis: Gemaakt in opdracht van de directie in verband met de zaligverklaring van Titus Brandsma; ter gelegenheid van de zaligverklaring van Titus Brandsma (november 1985) is het beeld feestelijk onthuld.
Bijzonderheden: geen.
Jan Asjes van Dijk Jan Asjes van Dijk (geboren te Kampen in 1933) heeft zijn opleiding als beeldend kunstenaar gekregen aan de Academie Artibus in Utrecht, vervolgens aan de Academie voor Beeldende Kunst in Rotterdam en tenslotte aan het Nationaal Instituut voor Schone Kunsten in Antwerpen. Van Dijk woont in Dordrecht, is beeldhouwer en werkt met hout, steen en metalen, vooral brons dat hij zelf giet. Sinds 1965 heeft hij vrijwel jaarlijks geëxposeerd, zowel solo als in groepsverband. In Nederland was werk van hem te zien onder andere in de Prinsentuin in Leeuwarden, op de Keukenhof in Lisse, in het Centraal Museum te Utrecht, in park Sonsbeek te Arnhem en in vooraanstaande galeries zoals Galerie de Beerenburght (Eck en Wiel). Buitenlandse exposities had hij in Parijs, Athene, Maubeuge, Kemjarvi (Finland), Varna (Bulgarije) en Domaine de Drulon (Frankrijk). Van Dijk zegt zijn inspiratie te vinden in de natuur, waarbij zaadbollen, peulen, zwammen en schalen de grondvormen zijn voor zijn beelden. Daarin worden de rudimentaire elementen vertaald in herkenbare vormen. Uitgangspunt in zijn werk is de eeuwige cyclus van het doorgaan en doorgroeien van het leven.
De abri is gevormd op een grondoppervlak van 1100 cm x 1100 cm; de hoogte in het midden is eveneens 1100cm
Plaats :
In de tuin voor de school
Kunstenaar :
Anne Mieke Backer
Datering :
1983
Geschiedenis: Gemaakt in opdracht van het bestuur; op basis van de percentageregeling; bij de bouw van de school in 1982 - 1983
Bijzonderheden: De sculptuur is bedoeld als symbool van zowel de openheid als de beschutting die de school bieden wil. Aan de achterzijde van het gebouw is oorspronkelijk een rozentuin aangelegd met dezelfde maatvoering; van die tuin is echter niets meer over. Ook de nog wel bestaande zitkuil in de school zelf heeft deze maatvoering.
Anne Mieke Backer Anne Mieke Backer (Surabaja, 1950) woont in Rotterdam. Ze studeerde in 1968/1969 aan de Academie Maximilien de Meuron in Neuchatel (Zwitserland) en van 1969 tot 1974 aan de AKI Kunstacademie van Enschede in de Afdeling buitenruimtelijke vormgeving. Ze exposeerde o.a. door deelneming in "Sonsbeek buiten de perken" (1971), aan de Universiteit Twente (1975) en in Rotterdamse galeries (1977 en 1983). Ze maakte o.a. de volgende monumentale werken: Monument voor een woningwetwoning (IJsselmeerpolders 1977 en 1983), ontwerp buitentheater Mickery (Amsterdam 1982 - 1983), Von Tuzziproject Wijnhaven (Rotterdam 1981 - 1983), landschapontwerp Reichstag-terrein (Berlijn 1991), kunstwerk opritten A1 (Oldenzaal 1994), restauratie van de Copijntuin (Baarn 2002). Anne Mieke Backer heeft intussen ook publicaties op haar naam staan, zoals "De schoonheid van hoogspanningslijnen in het Hollandse landschap" (1986), "De natuur bezworen. Een inleiding in de geschiedenis van de Nederlandse tuin- en landschapsarchitectuur" (1998), "L.A. Springer. Tuinarchitect, dendroloog" (2002). Ze is auteur en eindredacteur van de Gids voor de Nederlandse tuin- en landschapsarchitectuur (4 dln, 1995 - 1998). Ze heeft publicaties in voorbereiding over vier generaties Copijn kwekers en over Mien Ruys.
Geschiedenis: De opdracht is aan de kunstenaar verleend ter gelegenheid van de opening van de nieuwbouw; de kunstenaar was bevriend met de overleden medewerker Henk Reijs, via wiens bemiddeling hem de opdracht bereikt heeft.
Bijzonderheden: Het corpus heeft niet zoals gebruikelijk een onderliggend kruis; de kunstenaar verklaart dit aldus:"kruis en corpus vloeien zo samen in één emotionele beweging".
Henk Kuizenga Henk Kuizenga is in 1933 geboren in Warffum, waar hij al op jeugdige leeftijd klei haalde van steenfabrieken om te boetseren. Na een korte studieperiode aan de Haagse Vrije Academie studeerde hij aan de Academie van Beeldende Kunsten in Rotterdam (1957 - 1961) waar hij afstudeerde bij de beeldhouwer Jaap Kaas. Naast zijn werk als kunstenaar gaf hij les in boetseren en keramiek en raakte zo betrokken bij de opleiding van leraren beeldende vorming aan de Rotterdamse Academie en de Ichthus Hogeschool te Rotterdam. Aanvankelijk werkte hij in brons, maar gaandeweg ging het keramisch materiaal overheersen. In 1988 is zijn keramiek bekroond met een gouden medaille op de XIe Biënnale International de Ceramique d'Art in Vallauris (Fr.). In 1991 heeft hij de Poolse keramiste Anna Zamorska ontmoet, die hem uitnodigde voor het symposium "Porcelain an other way". Door haar stimulans is hij porseleinen beelden gaan maken en regelmatig deelnemer geworden van dit symposion in de porseleinfabriek van Walbrzych (Polen). Henk Kuizenga is met werk vertegenwoordigd in de collecties van o.a. de Rotterdamse Kunststichting, het Nationaal Museum van Wroclaw (Polen), het Keramiekmuseum Boleslawiec (Polen), de Sammlung Adolf Egner in Frechen (Duitsland) en de Civil Art Gallery te Panevezys (Litouwen).
